یادداشت از محمدعلی نوبخت؛
سمیه کریمی-صدای نکا؛ محمدعلی نوبخت فدماندار ساری امروز فرصتی شد تا لحظاتی، هرچند کوتاه، در لباس یکی از شریفترین مردان این دیار باشم؛ مردانی که نامشان شاید در هیاهوی زندگی شهری گم شود، اما اثر دستهایشان بر هر سنگفرش این شهر جاودانه است.
با افتخار لباس پاکبانان عزیز شهرداری ساری را بر تن کردم و در کنار این مردان بیادعا ایستادم و چه زود دریافتم که این راه، راهی است دشوار، این کار، کاری است بس سخت و این رسالت، رسالتی است سنگین که بر شانههایی ستبر و دستانی خسته اما استوار، هر روز و هر شب بیوقفه ادامه دارد.
این عزیزان در گرمای تابستان، در سرمای زمستان، در تاریکی شب، در سپیدهدم، بیهیچ شکایتی، بیهیچ توقعی، شهری را برای ما پاکیزه میکنند؛ خیابانها و کوچه هایی که بعضاً از روی سهل انگاری آلوده میکنیم و آنها با عشق، با صبوری و با تلاشی که از دل برمیخیزد، دوباره آن را از غبار و آلودگی میزدایند.
کسانی که حتی اگر ماهها حقوق نگیرند، حتی اگر مطالباتشان به تعویق بیفتد، اما وجدانشان لحظهای به تعویق نمیافتد و باز هم از حرکت نمیایستند، از تلاش دست نمیکشند، چرا که دل در گروی تعهد، سلامت و زیبایی شهر دارند. همگی باید قدر زحمات این عزیزان را بدانیم و سهم خود را در پاکیزگی شهر ادا کنیم و بهترین قدم این است که برای سهولت کار این بزرگواران زبالهها را تفکیک کنیم، آنها را در زمان مشخص و جای مناسب قرار دهیم و کمک حال این عزیزان باشیم. امروز، در کنار این پاکبانان شریف، درس بزرگی گرفتم؛ درس تعهد، صبوری و عشق به کار و مردم و حالا، این وظیفهی من و همهی ماست که با رفتار و عملکردمان نشان دهیم که قدردان این زحمات هستیم.
به امید روزی که همهی ما، برای پاکیزگی و زیبایی شهر، خود را مسئول بدانیم.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰