حضرت زهرا (س)؛ الگوی بندگی و رسیدن به مقام رضا در سیره معصومه (س)

امید اسمعیلی_صدای نکا؛زهرا رجبی مدرس مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) ساری امروز در گفتگو با خبرنگاران، اظهارکرد: الگویی که می‌تواند راهنمای هر انسان در پیمودن مسیر بندگی و رسیدن به مقام مرضیه باشد.

وی تأکید کرد: نام‌ها و القاب حضرت فاطمه (س)هر یک بیانگر بخشی از ابعاد شخصیت نورانی ایشان است و شناخت این القاب، راهی مطمئن برای آگاهی همه‌جانبه از جایگاه والای آن بانوی بزرگ اسلام محسوب می‌شود.

رجبی با اشاره به مفهوم «مقام رضا» تصریح کرد: مقام رضا از مراحل مهم سیر انسان به‌سوی خداوند است، حضرت زهرا (س) نه تنها «راضیه» به تقدیر الهی بودند بلکه «مرضیه» نیز هستند؛ زیرا خداوند در همه ابعاد وجودی از ایشان راضی است.

مدرس مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) ساری افزود: براساس حدیثی از امام صادق علیه‌السلام، اگر انسان بخواهد به مقام مرضیه برسد، باید سه خصلت را در وجود خود ایجاد کند: «شکر عالمانه»، «ذکر بدون نسیان» و «محبت خالصانه».

وی در تبیین خصلت نخست گفت: شکر عالمانه آن است که انسان نعمت را بشناسد و در جای درست از آن بهره ببرد، برای تحقق این شکر، امام صادق (ع)چند راهکار بیان فرموده‌اند: هنگام استفاده از هر نعمتی به یاد خدا بودن و گفتن «الحمد لله»، قدردانی از واسطه نعمت و تشکر از کسی که نیکی کرده است، حمد خدا هنگام دیدن افراد گرفتار، با رعایت حرمت آنان، انجام سجده شکر هنگام یادآوری یا دریافت نعمت.

مدرس مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) ساری همچنین با اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم (ص)،تصریح  کرد: کسی که بر حضرت زهرا (س) درود بفرستد، خداوند گناهان او را می‌آمرزد و او را در هر جای بهشت که باشد، به رسول خدا ملحق می‌کند، این بشارتی بزرگ است و باید ارزش آن را شناخت.

رجبی در ادامه درباره خصلت دوم گفت: ذکراً لا یخالطه النسیان» یعنی یاد خدا بدون غفلت، یاد خدا در همه حال و به‌ویژه در برابر گناه، موجب پایداری تقواست، معنای واقعی ذکر آن است که خدا را بر هر چیز برتر بدانیم، چنان‌که حضرت زهرا (س) در عبادت‌های خود این حضور و خضوع را به‌کمال نمایان می‌کردند.

وی افزود: در روایات آمده است که هنگام عبادت حضرت زهرا (س) نوری از وجود ایشان به آسمان می‌تابید، همچنین زمانی که پیامبر اکرم (ص) تسبیحات را برای رفع خستگی به ایشان هدیه کردند، حضرت آن را با درک کامل معنا و حضور قلب به‌جا می‌آوردند.

رجبی درباره سومین خصلت، محبتی که محبت مخلوقی در آن راه ندارد، گفت: محبت واقعی به خدا زمانی است که عشق او را بر هر محبت دیگری ترجیح دهیم، چنان‌که امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «چگونه مدعی دوستی خداست کسی که محبت دنیا را در قلب خود جای داده است؟

مدرس مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) ساری خاطرنشان کرد: نمونه بارز این محبت خالصانه را می‌توان در ماجرای شب عروسی حضرت زهرا (س) دید، آنگاه که لباس عروسی خود را به فقیر بخشیدند و محبت خدا را بر دنیای فانی ترجیح دادند.

استاد حوزه در پایان اظهار امیدواری کرد: ان‌شاءالله بتوانیم با تخلق به این سه خصلت، همچون حضرت زهرا (س) در مسیر رضایت الهی گام برداریم و به مقام مرضیه نائل شویم.